ακόμα χωρίς τίτλο, είναι νωρίς

...... -Γιατί κουνάει ακόμα; Αφού η θάλασσα είναι πιά λάδι…
-΄Ετσι σου φαίνεται! Το οστριογάρμπι που μας βάρεσε τ απόγευμα, πρέπει να ήρθε καρφί απ το μπουγάζι ανάμεσα Μαγιόρκα και Ίμπιζα, δηλαδή ζωντανό από Αφρική μεριά. Το βουβό θα κρατήσει ώρα ακόμα…
Κούνησε το κεφάλι δείχνοντας πως κατάλαβε, αλλά είχε μπερδευτεί παραπάνω. Ο δεύτερος το ψυχανεμίστηκε κι έδειξε να το διασκεδάζει.
-Στεριανός, ε;
-Φαίνεται, ε;
Ο άλλος χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι. Ο Δημήτρης ντράπηκε να πει πως γεννήθηκε σε μέρος κοντά στη θάλασσα, μεγάλωσε και κατάλαβε τον κόσμο, πάλι σε μέρος κοντά σε θάλασσα… περίεργο ήταν, πραγματικά· ποιος ξέρει, μπορεί να είχε πάρει από κανένα στεριανό πρόγονο… ο πατέρας του ήταν στεριανός, θυμήθηκε, μόνο που κι αυτός απ τα καΐκια άρχισε την προκοπή...
Έγινε πάλι σιωπή για λίγη ώρα. Έπειτα ακούστηκε η φωνή του τιμονιέρη.
-Θα μείνουμε αρόδο2 δεύτερε;
-Εσύ τι λες; Θέλει ακόμα δυό, δυόμισι ώρες να ξημερώσει. Έδειξε δεξιά του στο βάθος κάποια αχνά, αριά φώτα που μόλις φαίνονταν, και γύρισε στο Δημήτρη.
-Η Μπαρσελόνα!.. Αλήθεια, τι πάτε να κάνετε εκεί πέρα στην Ισπανία, όλοι εσείς;
-Ρωτάς, λες και δεν ξέρεις!..
-Ξέρω… μόνο που δεν είμαι σίγουρος αν είναι δικιά σας δουλειά!..
-Ολωνών δουλειά είναι δεύτερε! Ολωνών μας!.. Στάθηκε για λίγο αναποφάσιστος κι έπειτα άνοιξε την πόρτα να βγει.
-Ευχαριστώ για τον καφέ…
Βγήκε στη γέφυρα κι ένιωσε αμέσως κάποιες αριές στάλες στο πρόσωπό του. Έγλειψε άθελα μια που έπεσε πλάι στα χείλια του· δεν είχε αλμύρα, ήταν γλυκειά. Σήκωσε το βλέμμα κατά πάνω, ψηλά. Μαυρίλα, ούτε ένα αστέρι. Είχε αρχίσει να βρέχει. ΄Εστριψε και κοίταξε κατά τη μεριά που φαίνονταν τα φώτα…
Άξαφνα, από δυό τρεις σταγόνες βρόχινες, γύρισε η θύμηση καιρούς πίσω· έκανε λογαριασμό στα γρήγορα μέσα του, την πρώτη φορά είκοσι δύο χρόνια πριν, τη δεύτερη δέκα εφτά… Πες από σύμπτωση, πες πως ήταν γραμμένο, έβρεχε και τότε· μόνο που ήταν βροχή καλοκαιριάτικη, γλυκειά και ζεστή την πρώτη τη φορά… και τη δεύτερη, παγωμένη, χειμωνιάτικη… ήταν όμως πάλι λίγο πριν το χάραμα λες πως κι αυτό είχε γραφτεί στη μοίρα του… κι ήταν πάλι κάποια φώτα στο βάθος, που έδειχναν μια πολιτεία τότε, κι άλλη μια πολιτεία ύστερα, κι άλλη μια πολιτεία τώρα…